- Pedro Swier (55) is algemeen directeur van Vredehof Uitvaartverzorging. ‘In dienst van het leven’ is het motto van Vredehof, het fundament in alles wat jullie doen. Je bent ook al heel wat jaartjes in dienst van Vredehof. Hoe ben je er eigenlijk terecht gekomen?
“Van de familie Swier ben ik de vierde generatie die werkzaam is in de uitvaartbranche. Als jongen van een jaar of zes liep ik al als een schaduw achter mijn vader aan. In de branche werkten toen voornamelijk oudere mensen. Het was dan ook niet vreemd dat ik op mijn achttiende de jongste was die zijn eerste vakdiploma uitvaartverzorging heeft gehaald.”
- Je bent nu algemeen directeur. Maar dat ben je niet altijd geweest. Welke ontwikkeling heb je binnen de organisatie doorgemaakt?
“Op 1 november van dit jaar werkte ik 38 jaar in de branche. Bij Onderlinge Hulp en Vredehof 28 jaar. Met als functies uitvaartleider, coördinator, manager en directeur uitvaartverzorging en nu dus als algemeen directeur. Maar functies zeggen me eerlijk gezegd niet zoveel. In hart en nieren ben ik nog steeds uitvaartleider, verbonden met de mens.”
- Je hebt ervaring opgedaan in alle facetten van de uitvaartverzorging. In hoeverre is dat van invloed geweest op de manier waarop Vredehof eer betoont aan de overledene?
“Welke functie je ook binnen onze organisatie hebt, je bent ambassadeur van de branche. Dat geldt ook voor Pedro Swier. Naar onze klanten moet je transparant zijn. Helder in je afspraken en geen verborgen agendapunten. Ik kan niet voelen wat een ander voelt, maar ik kan mij dankzij mijn ervaringen wel voorstellen dat je werk met een bepaalde spanning gepaard gaat. Of je nu chauffeur, verzorger van een overledene, uitvaartleider of drager bent. Je doet het nooit alleen, de totale organisatie is belangrijk.
Daarnaast ben ik er trots op dat ik deel uit mag maken van het Landelijke Technisch Forensisch Opsporingsteam. Het LTFO wordt wereldwijd ingezet bij een grootschalig ongeval of een ramp. Zelf ben ik bijvoorbeeld betrokken geweest bij de tsunami in Thailand, de vuurwerkramp in Enschede en de ramp met de MH17 in Oekraïne. Met als taken de identificatie en postmortale zorg.”
- En wat is vanuit je ervaring van belang gebleken voor de naasten in deze tijd van corona?
“Corona heeft natuurlijk een hele impact gehad op de mensen, vooral de oudere. Ik ontmoette in die tijd een vrouw van 90 jaar. Ze had de Tweede Wereldoorlog nog aan den lijve meegemaakt. Maar in tegenstelling tot corona kende je in de oorlog geen eenzaamheid, vertelde ze. De hele dag alleen op dat kamertje zitten. Dan voel je je pas eenzaam. Verschrikkelijk!”
- Vredehof regelt niet alleen de uitvaart zelf, maar geeft in een kennismakingsgesprek ook informatie over zaken die vooraf geregeld kunnen worden zoals een wilsbeschikking, testament en de keuze begraven of cremeren. Welke rol spelen jullie daarin? En na de uitvaart?
“Overlijden is natuurlijk niet het leukste onderwerp om over na te denken. Toch is het verstandig dat al een tijd van tevoren te doen. Vroeger had je in de uitvaartzorg een vast patroon. De keuze was begraven of cremeren. Tegenwoordig is een uitvaart meer toegespitst op de wensen van de overledene, individueler. Dan is het wel belangrijk dat de nabestaanden van die wensen op de hoogte zijn. De verwachting is trouwens dat er steeds meer uitvaarten in kleine kring komen. Intiemer worden. En het condoleren groter.
Op onze website is hierover al een heleboel informatie te vinden. Maar we komen ook met alle plezier bij de mensen thuis.”
- Vredehof heeft in veel plaatsen in Twente een eigen uitvaartcentrum. In Glanerbrug is dat de oude pastorie aan de Kerktraat. Prettig voor de naasten uit Glanerbrug. Toch een puntje van kritiek. Tijdens het condoleren staan de bezoekers vaak in een lange rij voor de ingang. En is het binnen kruip door, sluip door. Al eens aan gedacht daar iets aan te doen?
Glanerbrug is eigenlijk geen uitvaartcentrum maar een opbaarkamer. Bedoeld voor kleine groepen. Maar de ervaring heeft geleerd dat de Glanerbruggers er ook behoefte aan hebben aan de Kerkstraat afscheid te nemen.